و تو چه می‌دانی مصیبت عظمی چیست!
وزیر اقتصاد پرداخت یارانه‌ها را «مصیبت عظمی» برای دولت خواند.
آقای وزیر اگر شما ماهی یک بار دچار کابوس و مصیبت عظمی می‌شوید، من خانواده‌های زیادی را می‌شناسم که هر روز و هر شب دچار مصیبت عظمی هستند: که مبادا یارانه‌شان به ناحق قطع شود.
آقای وزیر، نه اقتصاد می‌دانم و نه اهل حساب و کتاب هستم. اما این را خوب می‌فهمم که زندگی با حقوق یک میلیون و دو میلیون بسیار سخت است. یارانه 45 هزار تومانی برای امثال من و شما رقمی نیست؛ اما خوب می‌دانم که این رقم برای یک خانواده سه نفره و چهار نفره و پنج نفره رقم قابل توجهی است.
چند سال پیش همه چیز گران شد و به قول خودتان قیمت‌ها واقعی شدند؛ به این امید که یارانه‌ها به دست افراد واقعی برسد. اما عملا این طور نشد. خیلی‌هایی که مستحق این یارانه‌ها نیستند هنوز این یارانه‌ها را می‌گیرند و خیلی راحت و با افتخار می‌گویند: حداقل پول بنزین یک هفته ماشینمون(ماشین وارداتی) که میشه!
برای عده‌ای هم این یارانه، پول پفک و چیپسِ دو روز بچه‌هاشون میشه!
شما ماهی یک بار مصیبت عظمی دارید و خیلی‌ها هر روز مصیبت عظمی! حقوق‌های کم و اجاره خانه‌های بالا، هزینه سرسام‌آور زندگی. اینها چیزهایی است که برای خیلی‌ها مصیبت عظمی است.
